جشن شهریورگان خجسته

شهريورگان خجسته و پيروز باد

امروزبه روز فیروز و فرخ روز  شهریور امشاسپند روز از شهریورماه سال ۳۷۵۶زرتشتی
برابر با سہ‌شنبـہ ۳۰ امردادماه ۱۳۹۷خورشیدی ۲۱ آگوست ۲۰۱۸میلادی

واژه ی شهریور در اوستا به گونه ی خشترَه وَئیَه آمده است که به چم شهریاری نیرومند (آرزو شده) است. جشن شهریورگان در شهریور روز از شهریور ماه برگزار میشود. این روز در گاهشمار کهن، چهارمین روز از ماه شهریور و در گاهشمار کنونی سی ام امرداد ماه است. مردم در این روز گرد هم می آیند و با نیایش همگانی به جشن و پایکوبی می‌پردازند. چند سالی است که برپایه ی آگاهی رسانی انجمن موبدان، شهریور روز از شهریورماه، روز پدر نامیده شده است.

هر سال با رسیدن جشن شهریورگان به خود یادآوری می کنیم که باید خویشتندار و فروتن باشیم؛ خود را با گیتی هماهنگ کنیم و بدنبال دوستی و همزیستی باشیم و در این روز به دستگیری و یاری نیازمندان می‌پردازیم زیرا شهریاری و توانمندی در آن است که همانند نیرومندی، فروتن باشیم و دست دیگران را به یاری بفشاریم.

ای امشاسپندان شما همه هم فکر و همگام بخشایش نیک را به ما مردم ارزانی دارید. آیین راستی و پاکی و منش نیک را به ما بیاموزید که عشق و ایمان به خدا در نهادمان افزایش یابد.

پروردگارا ! ما با قلبی آکنده ازمهر تورا می پرستیم و خواستاریم به شادی و خوشبختی جاودانی مزدا دست یابیم.
یسناهات۵۱ بند ۲۰


 

خشتره وئیریه در زبان پارسي به گونه ي شهریور آمده است. این امشاسپند نماد شهریاری مینویی، توانایی خدایی و پادشاهی بر خود است .
در اوستا «خْشَتره_وئیریَه» و در پهلوی «شَهرِوَر» و درپارسي «شَهریوَر» است.
بخش نخست این واژه به معناي شهریاری و شهر است و فرديد از شهر، همانا کشور است، چنان‌که سرزمین ایران را، ایرانشهر می‌نامیدند.

بخش دوم این واژه (وئیریه) فرنام است. خشتره‌وئیریه، به چم آرمان‌شهر یا شهریاری آرمانی یا توانایی مینوی آرمانی است. در اسطوره هاي زرتشتی و ایرانی این امشاسپند نماد شهریاری و فّر و فرمان روایی اهورا مزدا و نگاهبان و پاسدار فَر و پیروزی شهریاران دادگر و یاور بینوایان و دستگیر نيازمندان است.

شهریور به چم «شهریاری و نیرومندی اهورایی» و در جهان مادی پاسبان فلزات است. شهریاری اهورایی از هنجار هستی برمی‌خیزد و همه‌ی جهان را دربر می‌گیرد.

در اوستا از شهريور كشور جاوداني اهورامزدا، سرزمين انوشه و بهشت برين نام برده شده ، همان جاييست كه خود اهورا و ايزدان مى باشد . كه آدمي چنان در راستي و اشايي و براي شادی ديگران و آباداني كوشا باشد و در مهرباني زندگاني كند كه پس از مرگ در اين جايگاه ، روان و فر به شايستگى باشد.
ايرانيان در اين روز به آتشكده مى روند ستايش و نيايش ويژه ايي بر پا مى دارند و در آتشكده ، چوب هاي خوش بو و اسپند و بر آتش مى گذارند و بوی خوش و گرما آدمي را به مهماني نيايش زيبايی به سوي اهورامزدا مى كشاند .
در کتاب پهلوی "بندهش"، گُل "شاه اِسپَرغم" (نازبو) را گل ویژه شهریور میخواند.