سفره نوروزی زرتشتیان

سفره نوروزی زرتشتیان

در ایران کهن و نزد ایرانیان چون شماره ۷هفت شماره‌ای ورجاوند و سپنت(=مقدس) بوده و هست، بر این پایه نیاکان نیک ایرانی ما، هفت‌سین بر سفره نوروزی می‌‌چیدند که اکنون هم ما چنین می‌‌نماییم.
هفت‌سین بایستی از داده‌های «گیاهی» و «خوراکی» باشند و نام آنها نیز باید «پارسی» باشند.

جشن نوروز چون جشن کاملا ایرانی‌ست پس بر ماست که سفره هفت‌سین خود را ایرانی بچینیم.سیر: به‌نام و نشانه اهورا مزدا است.سیب: به‌نام و نشانه سپندارمزد است.سبزه: به‌نام فرشته‌ اردیبهشت است.سنجد: به‌نام فرشته‌ خرداد است.سركه: به‌نام فرشته‌ امرداد است.سمنو: به‌نام فرشته‌ شهریور است.سماغ: به‌نام فرشته‌ بهمن است.

افزون بر این هفت سین،نشانه های دیگری نیز بر سفره گذاشته میشود:آینه = که نشانه یکرنگی و روشنایی است. لُرک و میوه = که نشانه داده‌های اهورایی‌ست.
لُرک یا آجیل، آمیخته‌ای از هفت میوه خشک است مانند: پسته - بادام - سنجد - کشمش - گردو - انجیر - خرما - برگه‌ هلو که بر سفره خوان نوروزی گذاشته میشود.
3-سفره سبز = که نماد زمین است و نشانه امشاسپند سپندارمزد می‌باشد.
مورتMyrtus = که نشانه مزدا اهورا(= دانا و دانش بزرگ هستی‌بخش) است می‌باشد.آتش = نشانه امشاسپند اَشه وهیشته(=اردیبهشت) که به‌ معنی راه راستینی و هنجارهستی است می‌باشد.آب = به نشانه امشاسپند هه‌اوروتات(=خرداد) که به‌ معنی رسایی و جاودانگی است می‌باشد. سبزه = به نشانه امشاسپند امرتات(=امرداد) که به‌ معنی بی‌مرگی و جاودانگی است می‌باشد.سکه = به نشانه امشاسپند خشترا(=شهریور) که به‌ معنی شهریاری و کردار نیک است می‌باشد.
شیر = نشانه امشاسپند وهومن(=بهمن) که به‌ معنی اندیشه نیک، منش پاک و خرد است می‌باشد. و اشاره بر نوزایی آدمی و رستاخیز زاستار(=طبیعت) بوده که در نقش مادی نگهبان جانوران هم است.گـاتها = سروده‌های پاک اشوزرتشت ایرانی و خُرده اوستا که نشانه باور دینی ما بهدینان است می‌باشد.تخم‌مرغ = به نشانه بسته زندگی است که می‌تواند به بالندگی دگرگون شود و یا شکسته شود و از میان برود.

برای زیباتر شدن خوان نوروزی هم:
اناریا سیب غوته‌ور در آب.
ماهی‌‌سرخ زنده.
گل‌های زیبا.
شمعدان.
شیرینی‌.
بر سفره نوروزی‌‌ جای میگیرد.
گاهی شاهنامه نیز بر هفت سین جای میگیرد.