سایه روشن زندگی روانشاد منوچهر فرهنگی
منوچهر فرهنگی در سال ۱۳۰۴ در خانواده ای از زرتشتیان کرمان چشم به
جهان گشود، و تا ۱۵ سالگی در این شهر به فراگیری دانش پرداخت و سپس به تهران رفت و
در دبیرستان فیروز بهرام به دانش آموزی پرداخت.
پس از انجام سربازی، با دو برادرش اردشیر و مهربان در کارهای بازرگانی
کوشش کرد، در این میان در اندیشه ی یک کار سازنده بر آن شد که با برپایی یک بنگاه
بزرگ دارو سازی بخشی از نیاز های کشور را در زمینه بهزیستی مردم فراهم سازد.
منوچهر فرهنگی در سال ۱۳۳۸ با فرانک سیوشانسی پیوند زناشویی بست و دارای دو فرزند
به نام های رامین و رامش شد، در سال ۱۳۵۰ یک شهرک ساحلی در شهر انزلی برپا کرد ،
در این شهرک ۴۲۰ خانه و ۷۰ آپارتمان ساخت و ۳۵۰ خانه و۷۰ آپارتمان را بدون سود جویی
به مردم فروخت. اوباشان به
خانه و شرکت او سرازیر شدند، هر چه یافتند به شیوه ی تازیان، چپاول کردند و همه ی
کتاب های او را که پاره ای از آن ها دست نوشته های کهن بود به تاراج بردند، اوهمه ی
هستی خود را از دست داد، در پایان با همه ی مهری که از ایران در دل داشت به مانند
میلیون ها ایرانی دیگراز کشور بیرون رفت و در اسپانیا جای گرفت، او با دیدن
خانواده های سرگردان و به ویژه نو جوانان ایرانی بر آن شدکالج جهانی در اسپانیا بنیاد
نهد، نخستین سال با ۸۰ دانش آموز آغاز به کار کرد که ۹۰ در صد آن ایرانی بوده اند،
منوچهر فرهنگی با کوششی خستگی نا پذیر این کار فرهنگی را دنبال کرد، شمار دانش
آموزان او امسال به ۶۰۰ تن رسیده است، کالج جهانی (ICS) یکی از بهترین کالج های اروپا است، دلبستگی منوچهر فرهنگی در اینجا پایان
نمی گیرد، اوبدرستی نماد میهن پرستی است، مهر او به ایرانی آباد وایرانیانی آزاده
و پاسداری از ارزش های فرهنگی و زبان پارسی است و در راستای این کار بزرگ با کوششی
خستگی ناپذیر آنچه در هستی دارد به کار گرفته است، بدون آن که نامی از او در میان
باشد، زیرا او نیکوکاری را خویشکاری می داند.
منوچهر فرهنگی پژوهشگران ونویسندگان ایرانی را در سراسر گیتی
یاری کرد، و کتاب های ارزنده ای در زمینه فرهنگ ایرانی و زبان پارسی نوشته و به
چاپ رسید وبه بهای کم بفروش رسید، به درستی اگر یاری ها و دلگرمی های او نبود بسیاری
از این کتاب ها هرگز نوشته نمی شدند .کار ارزنده دیگر این ایرانی فرزانه پشتیبانی
پیگیرو یاری او از انجمن های فرهنگی و زرتشتی در ایران و همه ی کشورهای گیتی بود،
در این راستا او به تنهایی هزینه های گردهمایی ها ،رفت و برگشت ها، خوراک،
مهمانخانه بسیاری از باشندگان آن ها را بی آنکه در این کار کمترین سخنی در میان
باشد می پرداخت ، او این کار شایسته را با فروتنی و مهر بی پایانی که به فرهنگ ایرانی
و زبان پارسی داشت، انجام می داد. واپسین کار بزرگ او کوشش در به پایان رسانیدن بنیانگذاری(WZC)
انجمن جهانی زرتشتیان بود.
از کارهای دیگر او فرستادن کتاب های دانشی، فرهنگنامه هااست، با آنکه
هشتاد سالگی را پشت سرگذاشته بود، یاری او از کتابخانه ها مرز نمی شناخت در این
راستا کتاب های بیشمار و چندین کمپیوتر به دبیرستان فیروز بهرام فرستاد، جایی که
درگذشته یی دور و نو جوانی در آنجا دانش آموخته بود ، فرستادن هزاران کتاب به
انجمن های زرتشتیان ایران، فرستادن کتاب های دانشی زبان و ادب پارسی و فرهنگنامه
ها به دانشکده ی زبان وادب پارسی در تاجیکستان، این گرانمایه در فروتنی و رازداری
سرآمد همه بود، و به هیچ روی نمی خواست در کارهایی که می کند نام او برده شود، با
این همه نامش در پاره یی از آنها برای سپاس از مهرورزی او به فرهنگ ایرانی و والایی
ایران زمین در نخستین برگ کتاب ها می درخشد. به کوتاه سخن او مردی آزاده،آزادمنش،
فرهیخته، فروتن، فرزانه،مهربان، باپشتکار،سازنده، بخشنده و نیکوکاربود. این کوتاهواره
یی از کوشش های این فرزانه ی خردگرای ایرانی است، بی شک نزدیکان او از دریای بی
کرانه مهر او به این سرزمین آریایی آگاهی بیشتری دارند.
در روز ۲۹ اسفند ماه ۱۳۸۷ ضربات چاقو این فرزانه ی
بزرگ ایرانی به قتل رسید.
سرای روشن نیکان جایگاهش باد.
منوچهر فرهنگی سال ۱۳۰۴ خورشیدی (۱۹۲۶ م) در کرمان زاده شد. خانواده اش زرتشتی بودند. تا کلاس دهم درس خود را در کرمان خواند و سپس به تهران آمد. و در دبیرستان فیروزبهرام به دانش آموزشی پرداختند.پس از گذراندن دوره سربازی در یک شرکت بازرگانی مشغول به کار شد و به سرعت پیشرفت کرد و مدیریت چند شرکت صادراتی را بر دوش گرفت. سپس همراه با دو برادر خود به نامهایاردشیر و مهربان شرکت وارداتی و صادراتی را بنیان گذاشت و در این میان در اندیشه یک کار سازنده بر آن شد که با برپایی یک بنگاه بزرگ داروسازی بخشی از نیازهای کشور را در زمینه بهزیستی مردم فراهم سازد.آن روانشاد در سال ۱۳۳۸ با بانو فرانک سیوشانسی پیوند زناشویی بست که ثمره این ازدواج دو فرزند به نامهای رامین و رامش شد.
وی در سال ۱۳۳۹ خورشیدی زمینی را در کنار ساحل مازندران خریداری کرد و با ساخت و ساز آن دومین فعالیت خود که ساخت دهکده ساحلی در بندر انزلی و مجموعه توریستی بود را آغاز کرد که پیش از انقلاب اسلامی صورت پذیرفت کوشش فراوان داشت.در این شهرک ۴۲۰ خانه و ۷۰ آپارتمان ساخت.
در همین زمان وی دومین فعالیت مشترک اش را با برادرانش آغاز نمود و اقدام به راه اندازی کارخانه داروسازی آترا نمود که بعدها تبدیل به یکی از بزرگترین کارخانه های ایران شد.
تا سال ۱۳۵۹ بیش از ۳۵۰ ویلا و ۷۰ آپارتمان آماده و در حال ساخت در دهکده ساحلی به فروش رفت.
روانشاد فرهنگی در سال ۱۳۵۹ از ایران خارج شد تا همراه با دو برادر دیگر خود اردشیر و مهربان کارهای نیکویش را دور از مرزهای ایران ادامه دهد.
پس از انقلاب وی به همراه جمعی از دبیران مدرسه ی «ایران زمین» اقدام به پایه گذاری مدرسه بین المللی اسپانیا نمود که در آن بیش از ۱۰۰ دانش آموز از ایران و دیگر کشورها به تحصیل مشغول شدند. در سال ۱۳۶۳ مدرسه ای را به شمار ۴۰ دانش آموز و ۱۴ کارمند در مدرسه جدید در «لامورآلیجا» مادرید بنیان گذاشت، امروز حدود ۷۰۰ دانش آموز و ۱۳۰ خدمه در این مدرسه مشغول به تحصیل و کار هستند و دانش آموختگانی برجسته در آن حضور دارند و هر سال آمار بالایی از ورود به دانشگاهها را داراست.
در این دانشگاه بسیاری از اساتید برجسته هازمان (جامعه) زرتشتی همچون پروفسور فرهنگ مهر سال ها به تدریس اشتغال داشتند.
این مؤسسه یکی از نخستین مدارس در جهان است که با برنامه های پیشرفته و علمی خود تبدیل به یک مدرسه ی بین المللی در کشور شد. مجموعه ای موفق و شاد شامل بیش از ۵۰ ملیت گوناگون.
منوچهر فرهنگی در سال ۱۳۸۶ از سوی انجمن مدارس بین المللی اروپا مورد تقدیر و تشویق قرار گرفت.
در درازای تمامی این سال ها دهش های منوچهر فرهنگی به هازمان زرتشتی ایران ادامه داشت و وی منشا بسیاری از خدمات و کمک های نیک به هازمان زرتشتی بود که از آن جمله می توان به پیشکش چند صد جلد کتاب و چندین دستگاه کامپیوتر به دبیرستان فیروزبهرام، کمک مالی در سال های گوناگون به کمیسیون مددکاری کانون به کانون دانشجویان زرتشتی، کمک مالی به انجمن های زرتشتی نشین ساکن یزد، تامین هزینه مالی چاپ چندین کتاب در داخل و خارج از کشور، کمک و ارسال مقدار زیادی کتاب به کتابخانه انجمن زرتشتیان تهران و دانشگاه زبان شناسی تاجیکستان و ... را می توان نام برد.
در حیطه اقتصاد و تجارت منوچهر فرهنگی به سبب خواسته اش برای ساخت و پیشنهاد محصولات با کیفیت عالی، شرکت مثبت خود در جهت پیشبرد جامعه، با بکارگیری انرژی مصمم خود، به وجود آوردن فرصت های جدید و مدیریت صحیح با کاردانی خود و استفاده از روح شکست ناپذیرش به ویژه هنگامی مواجه با یک مانع برجسته بود.
وی به عنوان یک مرد فرهنگی به سبب بخشش های خود در کمک رسانی به ایرانیان خارج از ایران، بکارگیری حس مردم دوستی و کمک به نیازمندان و دوستان، با ایده های مستمر خود در پشتیبانی از تحصیلات بین المللی و علاقه مشتاقانه خود در نگهداری از فرهنگ ایران باستان شناخته شده بود.
منوچهر فرهنگی یکی از شاخص ترین چهره های جامعه زرتشتیان خارج از کشور بود که در یاری رسانی به همکیشان زرتشتی خود از هیچ کوششی فروگذاری نمی کرد.
وی واپسین نشست کاری خود را چهارشنبه 20 اسفند ۱۳۸۶ یک هفته پیش از حادثه مدیریت کرد.
با وجودی که منوچهر فرهنگی زندگی سراسر از فراز و نشیبی را گذراند و سی سال از سرزمین مادری خود دور بود اما همیشه لبخند به لب، لطیفه گویان و در صورت نیاز هدیه ای به همراه داشت.
آن روانشاد سرانجام در شامگاه اول فروردین ۱۳۸۷ بدست عوامل ناشناس به قتل رسیدند.
روحش شاد یادش گرامی