نگاهی بر شيوه برگزاری آيين‌های پارسيان هند(زرتشتیان هند)

نگاهی بر شيوه برگزاری آيين‌های پارسيان هند(زرتشتیان هند):

عروسی پارسيان ۷شبانه ‌روز شكوه و شادمانی است.

عروسی‌هايی كه برگزاريشان هفت شبانه‌روز به درازا می‌كشد را بسياری ما در روياهايمان به‌ياد می‌آوريم.

اگر كمی بيشتر بیاندیشیم خاطره‌ی چنين جشن‌های باشكوهی را در پايان داستان‌های عاشقانه‌ی دوران كودكی و بزرگ‌سالی‌مان بسیار خوانده‌ايم اما نمونه‌ی واقعی‌اش را بسياری از ما به‌ياد نمی‌آوريم، نمونه‌هايی از عروسی‌های بزرگ و باشكوهی كه برگزاری‌اش ۷ شبانه‌روز به درازا می‌كشد.

«لگان» يا جشن زناشويی پارسيان هند، همانند همان روياهای روزگار كودكی ماست. همان رويايی كه پر بود از پیوندهای ۷ شبانه‌روزه و پر از تاق نصرت و زيبايی و شكوه. آداب و رسوم ازدواج پارسيان(لگان) با ازدواج هندی بسيار متفاوت است. اين مراسم تا بيش از يک هفته هم به درازا ‌می‌کشد و به سه بخش، تقسيم می‌شود:

۱- پيش از عروسی

۲- مراسم عروسی

۳- پس از عروسی.

آيين‌های پيش از ازدواج.

شاباش دادن:

اين آيين جزو نخستين آيين‌هايی است كه پيش از مراسم عروسی برگزار می‌شود كه به‌گونه‌ای، مراسم نامزدی هم به‌شمار می‌آيد.

نام اين آيين «روپ پروانو» هست كه پول دادن يا شاباش دادن معنا می‌دهد. در اين آيين بانوان خانواده‌ی داماد به خانه‌ی عروس می‌روند و كادو همراهشان می‌برند. رسم بر اين است كه سكه‌ی نقره به‌عنوان شگون به عروس داده شود. چنين آيينی در خانه‌ی داماد هم انجام می‌شود و بانوان خانواده‌ی عروس به ديدن داماد می‌روند.

مد هورسو (كاشت درخت در برابر خانه آينده‌ی زوج جوان):

بیدرنگ پس از مراسم «روپی پروانو» مراسم «مد هورسو» برگزار می‌شود. در اين آيين، خانواده‌ی عروس و داماد با هم يک درخت را روبروی خانه آينده‌ی عروس و داماد می‌كارند. هر دو تا ۱۸روز به اين درخت آب می‌دهند و پس از گزشتن ۱۸روز ‌می‌توانند آن را جابه‌جا كنند.

آدارنی:

مراسم پسین، نامش «آدارنی» است. در اين آيين، خانواده‌ی داماد به ديدن خانواده‌ی عروس می‌روند و به عروس پيشكش‌هايی همچون: طلا، جواهرات، پارچه و... پيشكش می‌كنند. خانواده‌ی عروس و خانواده‌ی داماد با خوراک بدون گوشت همچون: موز، تخم‌مرغ آب‌پز، برنج و ماست پذيرايی می‌شوند.

سوپرا نو مورات:

اين مراسم يک روز پيش از عروسی انجام می‌شود و شبيه به حنابندان ايرانی است. در اين آيين بدست عروس و داماد كمی حنا می‌مالند و دست هر دو را در دست همديگر می‌گزارند. اين حنا را ۵ بانوی متاهل بايد در دست عروس و داماد بمالند.

ناهان:

در اين مراسم عروس و داماد به‌گونه جداگانه در روز عروسی با نيرنگ و آبی كه با خواندن اوستا تبرک شده، دوش می‌گیرند و برای گواه‌گيری(:عقدکنان) آماده می‌شوند.

آيين‌ها اروسی.

چشم و نظر:

مراسم عروسی در آتشكده برگزار می‌شود. مادر عروس مراسم چشم و نظر كه «آچو ميچو» ناميده می‌شود را انجام می‌دهد. وی در يک سينی مسی يا نقره‌ای، تخم‌مرغ خام، برنج، رازيانه، نارگيل و خرما می‌گزارد و اين سينی را هفت بار دور سر داماد می‌چرخاند و سپس همه را روی زمين می‌شكند.

آرا انتر:

در اين رسم عروس و داماد روبروی هم می‌نشينند و پارچه سپيدی ميان آنها قرار می‌گيرد.

دايره‌زدن پيرامون زوج:

پس از اجرای آيين گواه‌گيران، با همياری خويشاوندان دو سو، حلقه‌ای دور عروس و داماد زده می‌شود و يک بند يا ریسمان باريک را هفت بار دور سر عروس و داماد می‌چرخانند و باور دارند كه اين بند، نشانی از همبستگی است. در دست عروس و داماد هم هر كدام يک مشت برنج خام ريخته می‌شود و پس از اينكه هفت دور تمام شد، عروس و داماد، اين برنج را به نشان شگون روی سر هم می‌ريزند. باور بر اين است كه هركس زودتر برنج را روی سر همسرش بريزد در آينده نیروی بيشتری روی خانواده‌اش خواهد داشت.

چرو باوانو:

پس از مراسم اوستاخوانی، عروس و داماد انگشتر عروسی دست هم می‌كنند و پس از آن، خانواده‌ها بر سر عروس و داماد گل سرخ و برنج خام می‌پاشند. برنج نشانه بركت در ميان پارسيان است.

هاث باروانو:

در اين آيين، خواهر عروس دست داماد را با آب و پايش را با شير می‌شويد. كفش‌های داماد را به‌عنوان شوخی در جايی پنهان می‌كنند كه پس از داماد پول بگيرند و كفش‌ها را نشانش بدهند.

- آيين‌های پس ازعروسی.

جشن عروسی:

پارسيان مراسم گواه‌گيران را بيشتر در هنگام نيم‌روز، با همراهی خانواده و دوستان نزديک در آتشكده‌ برگزار می‌كنند. به‌جز مراسم گواه‌گيران، پارسيان جشنی را نيز برای شادی بيشتر برگزار می‌كنند كه در بر دارنده‌ی برنامه‌های شاد، دست افشانی و پذيرايی هست. در اين مهمانی تنها خوراک‌های محلی پارسيان سرو می‌شود. پس از مهمانی، عروس به خانواده‌ی داماد می‌رود تا زندگی جدیدش را آغاز كند.

برگردان :ميترا_دهموبد