پیش بینی دانیال نبی از آمدن کورش بزرگ
در کتاب دانیال نبی از رویا و خواب دانیال نبی درباره ی نیرو گرفتن
کورش هخامنشی, چنین یاد می شود :
پادشاهی به نام ذوالقرنین(لوقرانائیم)،پدیدار شود و دو کشور ماد و
پارس با هم یکی شوند و بر بابل پیروز گردند و یهود را آزادی بخشند.و ذو القرنین
(کورش) همان پادشاهی است که خداوند او را برای کمک به اقوام اسیر و قوم یهود و نیز
تجدید بنای اورشلیم بر می انگیزاند. دانیال در رؤیا دید،قوچی در کنار رودخانه
اولائی(به یونانی ابؤلایوس) یا رودخانه کارون ایستاده و دو شاخ بلند دارد که یکی
به طرف جلو و یکی به طرف پشت خم شده و با دو شاخ خود شرق و غرب و جنوب را شخم میزند.زمانی
گذشت،و از سوی مغرب بزی کوهی پیدا شد که زمین را با شاخ بزرگ و نخراشیده خود که میان
پیشانیش بود کند و پیش آمد.کم کم به قوچ دو شاخ نزدیک شد و خشمناک بر او تاخت و
دو شاخ او را خرد کرد. آنگاه دانیال،با الهام از این رؤیا اظهار میدارد،قوچ همان
ذو القرنین و دو شاخ،نمایانگر همبستگی و یکی شدن ماد و پارس است. «و بر این دو
کشور،پادشاهی نیرومند به نام کوروش،فرمانروایی میکند و آن بز کوهی نشانگر یونان و
نخستین پادشاه آنجا به نام اسکندر میباشد که خاندان هخامنشی را در زمان داریوش
سوم(دارا)مغلوب خواهد کرد.»(1) در رؤیای دانیال،کوروش همانند قوچی دو شاخ(ذو القرنین)در
میآید و ظهور او به مردم اسیر و تشنه آزادی،نوید داده میشود.پس کوروش پادشاهی
است که،دانیال او را بصورت قوچی تصور نموده و(لوقرانائیم)نامیده است. لوقرانائیم
همان است که ترجمه آن از عبری به عربی ذو القرنین است.«قرن»در عبری و عربی هر دو
به معنی شاخ میباشد و یهودان عرب چون زبانشان عربی بود،کوروش را ذو القرنین یعنی
صاحب دو شاخ نامیدند.و دو شاخ او علامت قدرت ماد و پارس است.در کتیبه کوروش در
پاسارگاد(پارسگرد)پیکره کوروش را با دو شاخ نشان دادهاند که یکی به سوی جلو و دیگری
به سوی عقب و بین آنها سه (1).نقل از هخامنشیان در تورات،نوشته محمد قائمی،ص 114
به بعد. گل بلند همچون تاجهای مصر دیده میشود.در حقیقت مجموعه این دو شاخ و گلها،
تاج کوروش را نشان میدهد.بر بالای نقش،کتیبهای وجود داشته که با سه زبان و خط
پارسی باستان،عیلامی و بابلی بر روی آن نوشته شده بود«منم کوروش شاه هخامنشی»که
امروز این خط بر جای نمانده است. «این پیکره،عینا مانند همان رؤیایی است که دانیال
دیده بود.همچنین این پیکره دارای چهار بال میباشد و مانند همان تصوری است که اشعیای
نبی در کتاب خود از آن سخن گفته و به نام عقاب شرق یاد کرده است.
ما در زمین به او (کوروشِ هخامنشی) شکوهی دادیم و از هر چیزی دانشی
بدو بخشیدیم (سورهی کهف، ۸۴).
ذوالقرنین از شاهان ستوده شدهی قرآن است. در زمانهای گذشته که دانش
تاریخ و باستانشناسی و زبانشناسی به پیشرفتگی امروز نبود گمان میرفت که ذوالقرنین
یکی از ملوک یمن یا اسکندر مقدونی است. اما در سدهی گذشته، دانشمندان مسلمان و غیر
مسلمان به طور مستند و مستدل همسانی ذوالقرنین قرآن با کورش هخامنشی را نشان دادهاند
تا جایی که بحثی چندان در این زمینه باقی نمانده است.نخستین دانشمندی که نشان داد
ذوالقرنین قرآن همان کورش هخامنشی است «مولانا ابوالکلام آزاد» از شاعران و سیاستمداران
تراز اول هندوستان بود.