نیایشگاه و آتشکده آدریان تهران
است.
معرفی نیایشگاه و آتشکده آدریان تهران
آتشکده آدریان، تنها آتشکده شهر تهران است که آتشی است ورهرام، این
آتشکده ۱۰۰ سال است که محل نگهداری این آتش و محل عبادت زرتشتیان است. با ما برای
دیدار از نیایشگاه و آتشکده آدریان تهران همراه شوید.
نیایشگاه آدُریان در شهر تهران واقع شده است. بنای معبد آدریان مربوط
به دوره قاجار است و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۴۴۲ به‌عنوان یکی
از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. آتشکده آدریان، تنها آتشکده شهر تهران است که
آتشی است ورهرام، این آتشکده ۱۰۰ سال است که محل نگهداری این آتش و محل عبادت
زرتشتیان است. با ما برای دیدار از نیایشگاه و آتشکده آدریان تهران همراه شوید.
تاریخچه بنای آتشکده آدریان تهران:
سنگ بنای معبد آدریان در سال ۱۲۹۳ خورشیدی با حضور ارباب کیخسرو
شاهرخ، ریاست محترم انجمن وقت زرتشتیان تهران پایه‌گذاری شد و ساخت آن در سال ۱۲۹۶
خورشیدی به پایان رسید. این بنا با کمک مالی پارسیان هندوستان (بهرام جی بیکاجی) و
زرتشتیان ایرانی ساکن ایران و هند ساخته شد و آتش آن را با مراسمی خاص پس از ۲۵
روز از آتشکده یزد به تهران و آدریان آوردند.
ارباب کیخسرو در یادداشت‌های خود درباره دلیل ساخت این آتشکده و تامین
منبع مالی مورد نیاز برای آن نوشته است:
به آن اندیشه افتادم که برای جماعت عبادتگاهی لازم است، زیرا در تهران
برای جماعت (نزدیک به ۵۰۰ تن که بیشتر پیشه بازرگانی و کشاورزی داشتند) تا آن تاریخ
معبدی نبود. از این‌رو، چون در این زمان مرحوم بهرامجی بیکاجی یکی از پارسیان
جوانمرد که کارش سیاحت بود به تهران آمده بود مطلب را با او در میان نهادم، مشارالیه
وعده مساعدت داد. شرحی نوشته به او دادم و به بمبئی رفت و اقدام کرد. خوشبختانه
عده‌ای از پارسیان مبلغی برای بنیان آدریان سرخط رفته بودند، چه برای ساختمان و چه
برای اندوخته نگهداری که متدرجا برسانند.
مشخصات
بنای آتشکده آدریان تهران:
مساحت کل زمین حدود ۱۳۰۰ مترمربع و بنای مرکزی ۲۰۶ متر مربع می‌باشد.
روبروی بنا مانند آتشگاه یزد حوضی بیضی شکل به قطر‌های ۸ و ۴ متر دیده می‌شود.
ساختمانی با نمای سنگ سفید و کنگره‌ای در بالای دیوار و شش ستون که در جلوی در
ورودی آن زیر طاقی قرار گرفته‌اند و سر ستون‌هایی سنگی که هر کدام چهار سر گاو
دارند و گویی تمام وزن این ساختمان را به دوش می‌کشند.
در قسمت مرکزی بنای نیایشگاه اتاقی چهار گوش بنا شده که دیوار‌های آن
تا ارتفاع ۸۰سانتی‌متری بالا آمده‌اند و پس از دیوارها، شیشه‌های یکدست و ضخیم تا
سقف ادامه دارد. در اتاق، یک ظرف مسی قرار دارد که که به آن آفرینگان (مجمر) می‌گویند،
داخل آفرینگان (مجمر) کنده‌ای نیم سوخته و خاکستر بسیاری، از آتش به جای مانده و
شعله‌ای باریک در میان ظرف، آتش را زنده نگه داشته‌است.
داخل آتشکده از سه بخش مجزا تشکیل شده است: عبادتگاه که از سه جهت،
محل نگهداری آتش را از شمال و جنوب و شرق احاطه کرده است. دوم، محل نگهداری آتش که
افراد عادی اجازه ورود به آن را ندارند و در غربی‌ترین بخش آتشکده نیز اتاق یشت
قرار گرفته که محل به جای آوردن مراسم مذهبی است.
زرتشتیان پس از ورود به نیایشگاه، به دستشویی کوچک گوشه حیاط می‌روند
و دست و روی خود را شسته و سپس به سراغ کمد آهنی می‌روند و کلاه سفید معروف به
“عرقچین” برداشته و سر می‌کنند. زنان از کشو‌های همین کمد، روسری سفید برمی‌دارند
و می‌پوشند. زنان و مردان پیش از ورود به نیایشگاه، کفش‌های خود را درمی‌آورند،
اما موبدان از این کار معاف هستند. زرتشتیان هنگام ورود مستقیم حرکت می‌کنند و به
سمت پنجره شیشه‌ای که آتشدان در آن قرار دارد، می‌روند و برای ادای نذر، لیوان‌های
کوچکی را از موبد گرفته که آب و روغن و فتیله دارد و آن را روشن می‌کنند.
کاربری کنونی آتشکده آدریان تهران:
مدیریت نیایشگاه آدریان در سال ۱۳۸۷ به انجمن موبدان تهران رسید.
امروزه مدیریت آتشکده آدریان بر عهده کمیسیون دینی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی انجمن
زرتشتیان تهران و این محل برای برگزاری آیین‌های زرتشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پیروان این دین در این مکان گرد هم می‌آیند و آیین‌هایی همچون واج‌یشت (روز نخست
گهنبار)، آیین درگذشتگان (سوم، چهارم، دهه، روزه، سال)، نیایش اردیبهشت‌روز و
مراسم نوروز را در آن به پا می‌دارند. عروس و داماد‌های زرتشتی در جشن آغاز زندگی
خود به پای آتش این آتشکده می‌روند و زندگی خود را با نیایش آغاز می‌کنند.
آدرس آتشکده آدریان تهران:
استان تهران، شهر تهران، خیابان جمهوری، خیابان میرزا کوچک خان، پلاک۴