گاهنبار شاه عباسی
زرتشتیان ساکن شهر کرمان گهنباری دارند که از آن به نام « گاهنبار شاه عباسی» نیز یاد می کنند. چنین روایت می کنند که در زمان صفویه که ظلم و ستم بر غیرمسلمانان افزایش یافته بود، در بخشی از شهرکرمان که ساختمان سازی بوده است. معمارو کارگران زرتشتی و مسلمان بایکدیگر کار می کرده اند، در پی حادثه یی یک فرد مسلمان با بی دقتی یک زرتشتی در هنگام کار کشته می شود. این رویداد برای مسلمانان کرمان ناگوار بوده بنابراین از حاکم شرع کرمان پرسش می کنند که چه باید کرد؟ او چنین فتوا می دهد که فردی مسلمان دست خود را در عسل (شیره) فرو برده، آنگاه در دانه های ارزن گذاشته و هر تعداد دانه ارزن که به دست او چسبانده شود، به همان اندازه از زرتشتیان باید کشته شوند! با این پیشنهاد نابرابر، زرتشتیان زیادی قتل عام می شوند. در این هنگام شاه عباس که در اصفهان بوده در خواب می بیند که گردباد و توفانی بزرگ از سوی خاور (کرمان) به پاخواسته است جریان را می پرسد به او گزارش می دهند که بین مسلمانان و زرتشتیان در کرمان چنین روی داده است وهمچنان کشتار زرتشتیان ادامه دارد. شاه عباس به سرعت دستور توقف این کار را صادر می کند. پس از آن زرتشتیان که از این بیداد و ستم رهایی می یابند، از همان سال گاهنباری را بنیان می گذارند که برای شادی روان درگذشتگان این رویداد و به یاد اقدام به هنگام شاه عباس بوده و به همین نام « گهنبار شاه عباسی» همچنان در کرمان آیین گاهنبار برپا می گردد.
موبد کورش نیکنام