امشاسپندان
امشاسپندان یا اَمِشَه سپَنتَه جمع امشاسپند است که امشاسفند، اموسپند
و امهوسپند نیز گفته‌اند. امشاسپندان از صفات پاک اهورامزدا هستند. در هیچ جای گات‌ها
به واژهٔ امشاسپند برنمی‌خوریم ولی بارها از همهٔ آنها بعنوان صفات و القابِ
اهورامزدا یاد شده‌است. این از خصایص دین زرتشتی است که هر یک از صفات خداوند، یکی
از ایزدان نگهبان جنس بشر است. چنین به نظر می‌رسد که این‌ها تجریدهایی تشخص یافته
باشند. اما آنها چیزی بیش از مفاهیمی مجرد بوده‌اند، چرا که زرتشت آنان را محترم
می‌شمرده‌است.
فرشتگان بزرگ - ورجاوندان جاودانه - فروزه‌های خداوند که به تعداد ۶
تا هستند: بهمن (وُهومَن)، اردیبهشت، شهریور، سپندارمذ، خرداد، امرداد - ایشان
بزرگترین آفرینش از سوی خداوند هستند که خود پرودگار نیز رهبری آنها را بر عهده
دارد:
- بهمن: وُهومن - منش نیک - نگهبان جانوران.
- اردیبهشت: بهترین اشه - نگهبان گیاهان و مرغزارها.
- شهریور: نماد فرمانروایی نیرومند الهی - نگبهان فلزات و فرّه و
شهریاران دادگر - فرشتهٔ مهربانی و جوانمردی
- سپندارمذ: اسفند - آرمیتی - دارنده خرد کامل
- خرداد: هوروتات - رسایی و کمال - نگهبانان آب - نابودگر دیو مرگ
- اَمرداد: مرداد - نماد بیمرگی و جاودانگی