ﮔﺎﺭﺩ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ


ﺳﭙﺎﻩ بی مَرﮔﺎﻥ ﯾﺎ ﮔﺎﺭﺩ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ
اﺭﺗﺶ ﯾﮕﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺍﺭﯾﻮﺵ ﺑﺰﺭﮒ


#سپاه ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ ﯾﺎ #گارد_جاویدان ﻧﯿﺮﻭﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﻩﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻔﺎﯼ ﺩﻭ ﻧﻘﺶ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ؛ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮔﺎﺭﺩ #شاهنشاهی ﻭ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﻀﻮﯼ ﺍﺯ #ارتش ﺩﺭ ﺟﻨﮓﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ #یونان ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ #هخامنشی ﺍﯾﻔﺎﯼ ﻧﻘﺶ ﻣﯽﮐﺮﺩﻧﺪ!

#
داریوش_بزرگ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦﮐﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﺪ، ﻧﯿﺮﻭﯼ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻪﻧﺎﻡ ﺳﭙﺎﻩ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ؛ ﺁﻥﻫﻢ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺣﺪﻭﺩ 520 ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﯿﻼﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺭﺗﺸﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﻧﻈﻢ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
!


ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﭙﺎﻩ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻠﻨﺪﺑﺎﻻ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ ﻭﺧﻮﺵﺳﯿﻤﺎ ﮔﺰﯾﻨﺶ ﻣﯽﺷﺪ ﺍﯾﻦ ﺳﭙﺎﻩ ۶ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺭﻩٔ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯽﮔﺬﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻩ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﻨﻮﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﻓﺮﺍ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﻭﻟﯽ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦﻫﺎ، ﭘﺮﻭﺭﺵ #اخلاق ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺩﺍﺷﺖ
!

ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻦ ﻣﯽﺭﺳﯿﺪ. ﺍﯾﻦ ﺳﭙﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﻩ ﻫﻨﮓ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮﯼ ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺷﺪ. ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﯼ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﺟﺎﻭﯾﺪﺍﻥ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺷﻤﺎﺭ ﺁﻥﻫﺎ ﮐﻢ ﻧﻤﯽﺷﺪ. ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﻪ ﯾﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ، ﺑﻪﺷﺘﺎﺏ ﻓﺮﺩ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﺟﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺮ ﻣﯽﮐﺮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺳﭙﺎﻩ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﻟﯿﺮﯼ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼ ﯾﮕﺎﻧﻪ!

ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻮﺭﺧﯿﻦ #یونانی ﻣﺎﻧﻨﺪ #هرودوت ، ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﮔﺎﺭﺩ ﺟﺎﻭﯾﺪ ﻧﺨﺒﮕﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﺶ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺁﻣﺎﺩﮔﯽ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﺴﺮ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺩﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﻦ ﻣﯽ ﺭﺳﯿﺪ. ﺍﺭﺗﺶ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﻠﺴﻠﻪ #هخامنشیان ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﻗﻮﻣﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﮔﺎﺭﺩ ﺟﺎﻭﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﻣﯿﺎ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺳﺎﺗﺮﺍﭘﯽ ‏(ﺍﺳﺘﺎﻥ‏) ﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯿﺸﺪﻧﺪ.

ﺁﻧﻬﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺯﺭﻩ ﻣﺤﺎﻓﻈﺘﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ . ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺟﻨﮕﺎﻭﺭﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻮﺩ.

:
ﺑﻦ ﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎ :
ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺍﻣﯿﺮﺣﺴﯿﻦ ﺧﻨﺠﯽ
ﺗﻮﺍﺭﯾﺦ ﻫﺮﻭﺩﻭﺕ
ﺗﺮﺑﯿﺖ ﮐﻮﺭﻭﺵ ﮔﺰﻧﻔﻮﻥ
ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺷﺎﻫﻨﺸﺎﻫﯽ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﯽ ﺍﻭﻣﺴﺘﺪ