آتشکده اودواده در هند
آتشکده ای که ۳۰۰ سال پيش توسط پارسيان تخت نشين شد. آتشکده ای که يادگار آتش آذر برزين مهر واقع در ريوند خراسان است.بنابر داستان سنجان ، پارسيان هند طبق مراسم مفصلی ،آتش آتشکده ی آذر برزين مهر که يکي از ۳ آتشکده ی بزرگ ، دوران ساسانيان بوده را به سنجان انتقال دادند.پس از تازش سلطان محمد غزنوی در قرن پنجم هجری ، و کشتار دردناک شمار زیادی از زرتشتيان اين ديار ،آتش ايرانشاه به غارهای بهاروت واقع در ۲۵ کيلومتری ، شمال سنجان انتقال تا از دیده ها پنهان شود. پس از مدتی اين آتش به نوساری و در نهايت به بلسارمنتقل شد.پس از سال ها به وسیله ی موبدان و هيربدان بزرگ ، سنجان در روز آذر ايزد از ماه اردي بهشت در ديار اودواده ، واقع در شمال اين شهر استان گجرات تخت نشين شد.امروزه اين آتشکده بزرگ ترين و سپندترين آتشکده ی ، هندوستان است که به ياد دوران ساسانيان ايرانشاه ناميده شده است.در دَور و بر جايگاه آتش ، اتاق های يزشن خوانی ، و اوستاخانی ساخته شده است.هم چنين مکان هايی برای فروش صندل ، عود و مواد ، خوش بوکننده آتش وجود دارد.امروزه بهدينان در اين روز از سراسر هندوستان ، جمع و به زيارت آتشکده ی ايرانشاه می روند.