ﻣﻴﺴﺘﺎﻳﻴﻢ ﻓﺮﻭﻫﺮ اﺷﻮانی ﺭا ﻛﻪ اﺯ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ اﻳﺮاﻥ ﭘﺎﺳﺪاﺭی ﻛﺮﺩﻩ و ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ.
فروردین از واژه فَروَشی و فَروَرتی آمده است که ویژه فرَوَهَرها است ، ماه فروردین از آن فروهرها بوده وجشن فروردینگان برای بزرگداشت و پاسداری از فروهرهاست.
فرَوَهَر، که گونه اوستایی آن فروشی و گونه فارسی باستان آن فرورتی است، در باور سنتی نیاکان ما فروزه اهورایی در نهاد انسان بوده است.
برپایه این باور کالبد هر انسانی از چهار آخشیج (عنصر، پدیده ) تشکیل شده که عبارتند از:
• تن
• جان
• روان
• فروهر
فروهر یا فروشی بخشی از وجود مینوی انسان است که پاسدار نیکی‌هاست. هر بدی که انسان در زندگی انجام دهد، برفروزه های اهورایی او اثر نخواهد داشت و تنها وجود زمینی انسان است که به سبب گناهانش آزار و رنج خواهد برد.
فروردین از واژه فَروَشی و فَروَرتی آمده است که ویژه فرَوَهَرها است ، ماه فروردین از آن فروهرها بوده وجشن فروردینگان برای بزرگداشت و پاسداری از فروهرهاست.
فرَوَهَر، که گونه اوستایی آن فروشی و گونه فارسی باستان آن فرورتی است، در باور سنتی نیاکان ما فروزه اهورایی در نهاد انسان بوده است.
برپایه این باور کالبد هر انسانی از چهار آخشیج (عنصر، پدیده ) تشکیل شده که عبارتند از:
• تن
• جان
• روان
• فروهر
فروهر یا فروشی بخشی از وجود مینوی انسان است که پاسدار نیکی‌هاست. هر بدی که انسان در زندگی انجام دهد، برفروزه های اهورایی او اثر نخواهد داشت و تنها وجود زمینی انسان است که به سبب گناهانش آزار و رنج خواهد برد.
جشن فروردین گان
در گاه‌شماری سنتی مزدیسنان، هنگامی که نام روز با نام ماه برابر می شود، آن روز را جشن می گیرند و هر یک از این جشن ها را به مناسبتی برگزار می کنند. نخستین جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردینگان نام دارد که روز فروردین از ماه فروردین در گاه شماری زرتشتی برابر با نوزدهم فروردین خورشیدی است و به آن 《فرودگ》 نیز می گویند. به باور سنتی زرتشتیان، این جشن به فَروَهَرِ پاکِ در گذشتگان و نیاکان مربوط است؛ به همین دلیل همه برای شادی روان و فروهر درگذشتگان خود، به آرامگاه و مزار درگذشتگان می روند.
هرکس برای تهیه و بخشی میزد در مراسم جشن فروردینگان، میوه یا لُرک با خود می‌آورد. بانوان سیر و سداب، سیروگ،آش و بقیه خوراکی های مراسم را تهیه می‌کنند. موبدان لباس سپید ویژه اجرای مراسم مذهبی بر تن کرده و آفرینگان خوانی را به کونه گروهی اجرا می‌کنند.
باشندگان نیز با نیایش خود و هماهنگ با موبدان، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند. دهموبدان هنگام اجرای آفرینگان خوانی، میوه ها را با کارد به اندازه های کوچک می‌بُرند. پس از پایان مراسم، بریده های کوچک میوه های گوناگون همراه با مقداری لُرک، سیروگ و اندکی آش بین شرکت‌کنندگان تقسیم می‌کنند.
نسک یادگار دیرین
آیین ها، مراسم و باورهای مذهبی_سنتی
زرتشتیان ایران
پژوهش و نگارش: کورش نیکنام
در گاه‌شماری سنتی مزدیسنان، هنگامی که نام روز با نام ماه برابر می شود، آن روز را جشن می گیرند و هر یک از این جشن ها را به مناسبتی برگزار می کنند. نخستین جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردینگان نام دارد که روز فروردین از ماه فروردین در گاه شماری زرتشتی برابر با نوزدهم فروردین خورشیدی است و به آن 《فرودگ》 نیز می گویند. به باور سنتی زرتشتیان، این جشن به فَروَهَرِ پاکِ در گذشتگان و نیاکان مربوط است؛ به همین دلیل همه برای شادی روان و فروهر درگذشتگان خود، به آرامگاه و مزار درگذشتگان می روند.
هرکس برای تهیه و بخشی میزد در مراسم جشن فروردینگان، میوه یا لُرک با خود می‌آورد. بانوان سیر و سداب، سیروگ،آش و بقیه خوراکی های مراسم را تهیه می‌کنند. موبدان لباس سپید ویژه اجرای مراسم مذهبی بر تن کرده و آفرینگان خوانی را به کونه گروهی اجرا می‌کنند.
باشندگان نیز با نیایش خود و هماهنگ با موبدان، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند. دهموبدان هنگام اجرای آفرینگان خوانی، میوه ها را با کارد به اندازه های کوچک می‌بُرند. پس از پایان مراسم، بریده های کوچک میوه های گوناگون همراه با مقداری لُرک، سیروگ و اندکی آش بین شرکت‌کنندگان تقسیم می‌کنند.
نسک یادگار دیرین
آیین ها، مراسم و باورهای مذهبی_سنتی
زرتشتیان ایران
پژوهش و نگارش: کورش نیکنام