آموختارهای خرد گرایی زرتشت و دگرگونی های پسین آن
دکتر برزو نجمی
اخیرا کتابی با عنوان بالا توسط این
نویسنده تدوین و عرضه شده که انگیزه آن تعبیر و ترجمه بخشی از گاهان زرتشت بزرگ و
زدودن خرافه های وارده در آن است.از نکته های جالب دیگر این کتاب دو نکته
قابل ذکر است.
۱-
نگارنده نوشته های خاورشناسان و آگاهی
دهندگان را مطالعه ولی وحی منزل ندانسته و پژوهش و ترجمه و.... را خود انجام داده
و آنگاه نظریه میدهد.
۲-نویسنده بر خلاف بسیاری از آگاهی دهندگان
شیفته بزرگی های ظاهری نمی شود بلکه از همین جلال ظاهری، پوسیدگی ژرف آن ها زمان
ها را می بیند و فلاکت روانی مردم را زیر این درخشش ظاهری مشاهده
می کند.
۱۲ دسامبر ۱۹۹۸ ،روانشاد موبد بزرگ کالیفرنیای جنوبی
بهرام شهزادی و دبیر پیشین دبیرستانی ام،
تلفنی و همچنین با فکس از من درخواست
نمودند که مقاله ای در وابستگی با گوینده ی رادیو صدای ایران، حسین مهری و بهرام
مشیری در زمینه ی اتهام همسری با خویشان هم خون(محارم)
در ایران باستان بنویسم. گرچه بهرام مشیری
پس از مدت زمان کوتاهی به گفته های نادرست و بهتانی خود اذعان نمودند و اظهار
داشتند که به استناد نوشته های فقید دانشمند و موبد بزرگ ایران، موبد اردشیرآذرگشسب
چنین رفتارهای ناشایست(ازدواج با خویشاوندان بسیار نزدیک) و دوگانه پرستی و
آتش پرستی و اتهام های دیگر در آیین پاک زرتشت وجود ندارد، ولی عنوان نادرست
ایشان گفتگویی را برانگیخت که سزاوار بازگشایی و پاسخ درست است.
کوشش های بی درنگ و پی گیر مذاهب دیگر (سامی ابراهیمی) در کاویدن و ریشه
یابی آنچه را که ازدواج با محارم می نامند
(یا به گفته آنها کثرت از وحدت) را باید در کتاب
آسمانی شان و در فصل سفر آفرینش یافت، چون یافته های علمی با نوگرایی های دیگری
آمده که با قصه های آنها تفاوت دارد. زرتشت بزگ می گوید:شک و تردید، پرسش و پژوهش به
افزایش دانش کمک می کند و آن دانش است که به آگاهی انسان می افزاید و کاربرد
راستین آگاهی،خرافات را بر می اندازد و هر چیز را آن گونه ای که بوده یا
هست می نمایاند.اما هستند کسانی که از نا آگاهی مردم سود برده و
انها را می فریبند و با پیروی و تلقین های نادرست آنها را به گمراهی می کشانند.از ورج(=معجزه)پرسش های زرتشت
آنست که پاسخ آنها در خود پرسش ها نهفته است.او می پرسد از تو ای مزدا،می پرسم،مرا به
درستی آگاه نما،نشان می دهد که پیام آور راستی و درستی در آغاز حقیقت یابی خویش،راستی
را از هر کس پرسیده و پاسخ های نادرست شنیده تا اینکه به خود پرسی پرداخته است و
در آن زمان منش نیک او را فرا گرفته و با یاری آن،خدای خود را با چشمان خرد و دل
روشن بین خود دیده است و با انها هم سخن شده و پرسش های خود را از مزدا(=خرد کل)می کند و پاسخی را
که می خواهد از الهامات خردمندانه درونی خویش می یابد و به گواهی همین پرسش ها نه
تنها خشنود می شود،بلکه راه پژوهش را برای همه هموار می سازد.
زرتشت راه درستی را در یسنای گاهانی ۴۴ بند ۱۴ که تکرار آن لازم است چنین شرح می دهد:ای مزدا،اینک از تو
می پرسم مرا به درستی آگاه نما که چگونه دروغ را به دست راستی بسپارم تا راستی
آنرا به زبان آیین تو پاک نماید و از این راه شکستی سخت به دروغکاران بدهم و
آزارها و ستیزه گری آنان را نابود سازم.
پیروی از گفتارهای ناروا و نادرست نیز
مانند دشیاری(=دروغ گویی)دستاورد منش ناتوان و روان پریشان است ولی
پیروی که با خرد و همزاد با درک راستین باشد،زیانبار نیست بلکه سودمند است.داستان مولانا و
حکایت صوفی و الاغ و سرایدار و خانقاه که وابسته به تقلید است را همه شنیده اند که
مولوی انرا چنین می نمایاند:
خلق را تقلیدشان بر باد داد ای دو سد لعنت بر این تقلید باد
خاصه تقلید چنین بی حاصلان که آبرو را ریختند از بهر نان
نویسنده ۱۰ جلدی کتاب وندیداد که در سالهای اخیر
چاپ شده بارها گوشزد نموده که تمام رساله های پهلوی و روایات و...از نوشته های مغ های مادی زروانی است که نام زرتشت
را در ابتدا یا آخر عنوان های خود افزوده اند و با این نادرستی خواسته اند زیر
پرچم راستین او قرار گیرند.خوانندگان
باید در نظر داشته باشند که فقط نوشته های گاتهایی است که به زرتشت وابستگی دارند.
تذکر:زمانهای
درازی لازم شده که این کتاب پژوهشی که در نمونه خود یگانه است به صورت فعلی در
آمریکا چاپ شود.ماخذ آنها همگی دست
چین شده و ترجمه و بازرسی کامل انجام گرفته و اگر اشتباه کوچکی در نوشتار رخ داده
به این جهت بوده که نویسنده پزشک حرفه ای است که درجه ادبیات ندارد.زرتشتیان و دوستداران زرتشت باید گاهان را در نظر
داشته و آنرا از یادگارهای بازمانده ابر مرد تاریخی زرتشت بدانند و افتخار به آن و
آریایی بودن خود نمایند.
با درود به خوانندگان و تبریک پیشاپیش جشن نوروز
باستانی.