سیب، سپندارمذ، عشق
روز عشق ایرانی برداشتی شایسته از جشن باستانی اسپندگان یا
سپندارمذگان می‌باشد. در این جشن باستانی یک درک متقابل
میان آقا و بانو دیده می‌شود.
مردان برای بزرگداشت مقام والای زنان به آنها بخشش می‌کردند و از طرفی این جشن به
بانوان، همسردوستی و پارسایی را یادآوری می‌کرد
ا سپندارمذ در اندیشه‌های باستانی، نگهبان زمین و بانوان پارسا بوده
است و جالب آنکه میوه‌ای مانند سیب که ساختاری کروی دارد نمادی از سپندارمذ
(نگهبان زمین) شده است. فرضیاتی وجود دارد که سیب در سفره هفت سین هم پیوند با
سپندامذ و زمین دارد و برخی از هم‌میهنان، سیب را درون ظرفی از آب می‌گذارند که یادآور
کروی بودن زمین و معلق بودن آن در فضا می‌باشد
شواهد گوناگون نشان می‌دهد که ایرانیان باستان از کروی بودن زمین آگاه
بوده‌اند؛ به طوری که در متون ایرانیان، زمین در مرکز آسمان همانند زرده در میان
تخم دانسته شده است (مینوی خرد بندهای ۸ تا ١۰ از فصل ۴۴)
شاید آنچه برای مخاطب امروزی جالب می‌نماید شباهت سیب به قلب است و
کاملا یادآور نماد عشق در ذهنیت امروزی بشر می‌باشد
در هر حال سیب در فرهنگ ایرانی با سپندارمذ پیوند دارد و روز عشق ایرانی
برداشتی شایسته از جشن باستانی سپندارمذگان است